Wstęp
Świecka osoba konsekrowana w Instytucie Chrystusa Króla żyje w pełni
zanurzona w świecie, lecz jej życie całkowicie przynależy do Boga. Nie nosi
habitu, nie mieszka w klasztorze, ale w swoim mieszkaniu, pracując zawodowo i
działając w społeczeństwie. Jak podkreślał prof. Giuseppe Lazzati,
założyciel Instytutu, osoba taka ma być „światłem świata i solą ziemi”,
chrześcijaninem konsekrowanym, który niesie Chrystusa w codzienność życia
świeckiego. Jej misją jest uświęcanie świata od wewnątrz poprzez
modlitwę, świadectwo, samotność przenikniętą obecnością Boga oraz nieustanną
formację duchową.
Lazzati widział w osobie świeckiej konsekrowanej „osobę całkowicie
oddaną Bogu, ale w pełni zanurzoną w realnym świecie: nauczyciela, lekarza,
urzędnika, artystę – człowieka czynu i wiary, który przemienia kulturę,
społeczeństwo i historię Ewangelią.” Jej droga to droga cicha, ale
niezwykle owocna – droga świętości realizowana nie przez ucieczkę od świata,
lecz przez jego wewnętrzne przeobrażanie.
Poniższy tekst ukazuje codzienność świeckiej osoby konsekrowanej – opartą
na modlitwie, pracy, świadectwie, samotności w Jezusie i ciągłej formacji –
ilustrowaną cytatami z Pisma Świętego, słowami świętych i inspirowaną wizją
prof. Lazzatiego.
1. Modlitwa jako fundament życia
osoby konsekrowanej
Modlitwa jest sercem każdego dnia. Świecka osoba konsekrowana podejmuje
różne formy modlitwy:
- Codzienna Msza Święta – o ile to możliwe, uczestnictwo w Eucharystii stanowi centralny moment dnia.📖 „Trwajcie we Mnie, a Ja w was trwać będę” (J 15,4)✨ „Jeśli nie możesz iść na Mszę Świętą, ofiaruj się Jezusowi w duchu. Komunia duchowa napełnia duszę łaskami jak Komunia sakramentalna.” – św. Jan Maria Vianney
- Adoracja Najświętszego Sakramentu – regularna, choć czasem krótka, obecność przed Jezusem eucharystycznym, nawet w ciszy.📖 „Oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni aż do skończenia świata” (Mt 28,20)✨ „Spędzaj czas przed Najświętszym Sakramentem, a znajdziesz w Nim siłę i światło.” – św. Matka Teresa z Kalkuty
- Modlitwa osobista i medytacja – rozważanie Słowa Bożego, modlitwa brewiarzowa, modlitwa różańcowa – wszystko to buduje żywą relację z Chrystusem.📖 „Twoje słowo jest lampą dla moich stóp i światłem na mojej ścieżce” (Ps 119,105)✨ „Modlitwa to oddech duszy. Bez niej dusza umiera.” – św. Ojciec Pio
- Ofiarowanie dnia – poranna modlitwa ofiarowania pracy, obowiązków, spotkań Bogu.📖 „Cokolwiek czynicie, z serca wykonujcie jak dla Pana, a nie dla ludzi” (Kol 3,23)
2. Praca w środowisku lokalnym,
praca zawodowa
Świecka osoba konsekrowana normalnie pracuje zawodowo, często w świeckich
miejscach: szkołach, urzędach, służbie zdrowia, biznesie czy mediach. Przez tę
obecność:
- Przenika świat Ewangelią – bez afiszowania się, ale przez styl życia, uczciwość, szacunek wobec innych, cierpliwość.📖 „Tak niech świeci wasze światło przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego” (Mt 5,16)✨ „Głoście Ewangelię zawsze, a jeśli trzeba – również słowami.” – św. Franciszek z Asyżu
- Służy lokalnej społeczności – angażuje się też chętnie w działania parafialne, wolontariat, pomoc potrzebującym.📖 „Wiara, jeśli nie byłaby połączona z uczynkami, martwa jest sama w sobie” (Jk 2,17)✨ „Nie możemy czynić wielkich rzeczy – tylko małe z wielką miłością.” – św. Matka Teresa z Kalkuty
- Praca zawodowa jest traktowana jako przestrzeń misji.📖 „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu” (Mk 16,15)
3. Dawanie świadectwa życia
Ewangelią w codzienności
Życie świeckiej osoby konsekrowanej to ciche, ale mocne świadectwo:
- Ubiór i sposób bycia – skromność, prostota, elegancja bez przepychu.📖 „Niech wasza ozdoba będzie [...] ukrytym wewnętrznym człowiekiem” (1 P 3,3–4)
- Sposób traktowania ludzi – z szacunkiem, bezinteresownością, bez oceniania.📖 „Wszystko, co byście chcieli, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie” (Mt 7,12)
- Życie według rad ewangelicznych (czystość, ubóstwo, posłuszeństwo) – realizowane w codziennych warunkach życia świeckiego, ale w duchu całkowitego oddania Bogu.📖 „Kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie” (Mk 8,34)✨ „Czystość jest wolnością. Człowiek czysty patrzy jasno, myśli jasno, kocha jasno.” – św. Jan Paweł II
4. Samotność osoby konsekrowanej
oparta na relacji z Jezusem
Choć osoba ta żyje samotnie (nie zakłada rodziny), nie jest samotna w
sensie duchowym:
- Relacja z Jezusem jest źródłem spełnienia i radości.📖 „Pan jest moim pasterzem, niczego mi nie braknie” (Ps 23,1)
- Samotność staje się miejscem spotkania z Bogiem, a nie pustką.📖 „Oto prowadzę ją na pustynię i przemówię do jej serca” (Oz 2,16)✨ „W ciszy serca Bóg przemawia.” – św. Matka Teresa
- Utrzymuje zdrowe relacje z innymi, ale zachowuje wewnętrzną rezerwę i głębię, wynikającą z konsekracji.📖 „Żyjąc w świecie, ale nie będąc ze świata” (por. J 17,14–16)