Wszystko pięknie uczynił w swoim czasie, nawet wieczność włożył w ich serca - Ksiega Koheleta 3,11
Przeczytaj: 2 List do Koryntian 4,16 - 5,9
Chrześcijanie mają być ludźmi lubującymi się w tym, co trwałe. Autor Księgi Koheleta pisze, że Bóg włożył wieczność w ludzkie serce. Ten dar wywołuje w nas pragnienie, by życie miało znaczenie, dlatego nigdy nie zadowoli nas to, co zniknie i odejdzie w zapomnienie. Odwieczny Bóg stworzył nas do rzeczy, które trwają. A to oznacza, że chrześcijanie powinni się wyróżniać; nie możemy biec za całym stadem, poszukując rzeczy przemijających.
Ta tęsknota za tym, co ponadczasowe i cenne powoduje, że ludzie szukają Boga, ponieważ On jest Bogiem wiecznym. Duch Święty ma sprawić, by charakter i życie Jego ludu przynosiło wieczne owoce.
To właśnie w namaszczeniu od Ducha Świętego znajdujemy siłę, by żyć dla tego, co jest trwałe. A co człowiek sieje, to i żąć będzie: kto sieje w ciele swoim, jako plon ciała zbierze zagładę; kto sieje w duchu, jako plon ducha zbierze życie wieczne (List do Galatów 6,8). To stwierdzenie Pawła jest prawem życia.
Czy zauważasz różnicę między czasem a wiecznością? Czy znalazłeś dość siły, by poświęcić się temu, co nieprzemijające? Kto to uczyni, choćby jego życie było całkiem jałowe, zacznie przynosić owoce, a kto żyje w żałości i opuszczeniu, pozna wieczną radość.
za: Każdy dzień
za: Każdy dzień