Wskazówki dla „grupy zawodowej"
Sobota 23 kwietnia 1949 r.
List napisany z okazji ukonstytuowania się grupy pedagogiczno-dydaktycznej, złożonej z nauczycieli członków Instytutu, w celu doskonalenia własnych umiejętności zawodowych.
Ukochani,
Zgodnie z duchem i celem Instytutu, ci z jego członków, których łączy wspólnota uprawianego zawodu, mogą wspomagać się wzajemnie w procesie doskonalenia zawodowego. Kompetencja zawodowa jest istotnym elementem wzoru Milites, zakreślonym w Konstytucjach jako fundament ich misji i świętości.
Wobec tego, wydawało mi się rzeczą słuszną podjąć tę inicjatywę, która wychodząc od jednej grupy, mam nadzieję, że rozszerzy się na inne umożliwiając w ten sposób efektywniejszą realizację celu Instytutu.
Jesteście tymi spośród Milites, którzy z racji zawodu zajmujecie się nauczaniem i wychowaniem. Jest zatem rzeczą oczywistą, że wasza wartość jako Milites, jest ściśle związana z wartością jaką prezentujecie jako nauczyciele i wychowawcy. I w taki sposób służycie Kościołowi.
Prawdą jest też, że wasza misja należy do jednych z najtrudniejszych. Św. Jan Chryzostom mówił, iż ze wszystkich sztuk najtrudniejsza jest sztuka wychowania. Studia uniwersyteckie nie są wystarczającym przygotowaniem do właściwego wykonywania tego zawodu. Z tej konstatacji płynie chęć zapełnienia tej luki i znalezienia takich narzędzi, które w pełni rozwinęłyby wasze zdolności dydaktyczne i wychowawcze.
Narzędziem, które wydawało mi się najskuteczniejsze, było zaproponowanie wam stworzenia grupy łączącej wasze siły. W ramach tej grupy można wyznaczyć zadania i cele, podzielić się na zespoły robocze i określić plan działania. W ten sposób wy-mienicie się doświadczeniami i łatwiej osiągniecie cel.
Instytut może wam pomóc w poszukiwaniu odpowiedniej literatury fachowej. Powinniście także nadążać za tym co w tej dziedzinie dzieje się we Włoszech i za granicą oraz uczestniczyć, o ile to możliwe, w różnych kursach doskonalenia zawodowego w naszym kraju i za granicą. Nie możecie też zaniedbać ustawodawstwa związanego z oświatą, gdyż są to ramy określające warunki, w których działania dydaktyczne i wychowawcze mogą osiągnąć możliwie jak największą skuteczność.
Zdaję sobie sprawę, że jest to złożone i imponujące przedsięwzięcie, do którego samodzielnie nie mielibyście odwagi się zabrać; dlatego też, łącząc wasze siły, dzieląc się zadaniami, możecie łatwiej, niż każdy oddzielnie, osiągnąć cel. Z tych pierwszych doświadczeń mogą się zrodzić większe inicjatywy. Nie pozostaje nam nic innego jak zabrać się do pracy, z całych sił, stosownie do możliwości i z otwartą głową na wszystko co, wraz z nabieraniem doświadczenia, może się okazać korzystne.
Chciałbym, aby wasze pierwsze spotkanie odbyło się l maja, przy okazji naszego dnia skupienia. Powierzymy, zatem naszą pracę opiece Maryi, która jako Matka Jezusa jest Królową wychowawców.
Pewny waszego odzewu, życząc wam owocnej pracy, pozdrawiam was w Jezusie Panu naszym.