Jest to równoznaczne ze stwierdzeniem, że wspólnota nadprzyrodzona jest tworzona przez Boga i w Bogu. Jest dana z góry, a nie jest formowana od dołu. Jej pierwiastek jest we mnie, kiedy Bóg swą łaską rozlewa we mnie miłość. W tym momencie, jeśli dostosuję się do prawa wpisanego w moje serce, otwieram się na wspólnotę z tymi wszystkimi, którzy już są lub potencjalnie są uczestnikami tego samego daru. Tym bardziej wzrasta we mnie poczucie wspólnoty, im usilniej poddaję siebie Bogu, to znaczy, kiedy wzrastam w łasce i miłości (tom II).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz