16. Głębokie przeświadczenie o tym, że królestwo Boże — którego poszukiwanie jest celem Instytutu — jest owocem Boskiej inicjatywy i urzeczywistnia się w naszych wnętrzach oraz wokół nas w takiej mierze, w jakiej poddamy się woli Boga, uzdalnia nas do zwalczania w sobie ducha samowystarczalności i egoizmu charakterystycznego dla potępionego przez Chrystusa sposobu życia „z tego świata". A jednocześnie uzdalnia nas do „przyjęcia królestwa Bożego jak dziecko" /Łk 18,17/, czyli w prostocie serca, a jest to stan, w którym eliminuje się swego rodzaju dwoistość pojawiającą się wtedy, gdy przedkładamy naszą wolę nad wole Boga. (tom IV)
17. Pomocą w osiągnięciu prostoty serca oraz w jej uzewnętrznieniu - jako znak podporządkowania się Bożej inicjatywie /będącej warunkiem teologicznej cnoty miłości/ - jest praktyka rad ewangelicznych. Instytut od samego początku, pomimo pewnych zastrzeżeń natury prawnej, chciał wprowadzenia rad ewangelicznych w formie ślubów, których wagi się nie umniejsza, chociaż dostosowuje się je do wymogów świeckości. Pisze von Balthasar: „Pozostawienie wszystkiego wprowadza w pełnię wolności, w stan prostoty serca, której nic nie może zburzyć, w stan pełen werwy, z którą dziecko uważnie wpatruje się w oblicze ojca, aby wyczytać w nim co może przedsięwziąć, na ile zaryzykować". (tom IV)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz