Wstęp
Świecka osoba konsekrowana w Instytucie Chrystusa Króla żyje w pełni
zanurzona w świecie, lecz jej życie całkowicie przynależy do Boga. Nie nosi
habitu, nie mieszka w klasztorze, ale w swoim mieszkaniu, pracując zawodowo i
działając w społeczeństwie. Jak podkreślał prof. Giuseppe Lazzati,
założyciel Instytutu, osoba taka ma być „światłem świata i solą ziemi”,
chrześcijaninem konsekrowanym, który niesie Chrystusa w codzienność życia
świeckiego. Jej misją jest uświęcanie świata od wewnątrz poprzez
modlitwę, świadectwo, samotność przenikniętą obecnością Boga oraz nieustanną
formację duchową.
Lazzati widział w osobie świeckiej konsekrowanej „osobę całkowicie
oddaną Bogu, ale w pełni zanurzoną w realnym świecie: nauczyciela, lekarza,
urzędnika, artystę – człowieka czynu i wiary, który przemienia kulturę,
społeczeństwo i historię Ewangelią.” Jej droga to droga cicha, ale
niezwykle owocna – droga świętości realizowana nie przez ucieczkę od świata,
lecz przez jego wewnętrzne przeobrażanie.
Poniższy tekst ukazuje codzienność świeckiej osoby konsekrowanej – opartą
na modlitwie, pracy, świadectwie, samotności w Jezusie i ciągłej formacji –
ilustrowaną cytatami z Pisma Świętego, słowami świętych i inspirowaną wizją
prof. Lazzatiego.
1. Modlitwa jako fundament życia
osoby konsekrowanej
Modlitwa jest sercem każdego dnia. Świecka osoba konsekrowana podejmuje
różne formy modlitwy:
- Codzienna Msza Święta – o ile to możliwe, uczestnictwo w Eucharystii stanowi centralny moment dnia.📖 „Trwajcie we Mnie, a Ja w was trwać będę” (J 15,4)✨ „Jeśli nie możesz iść na Mszę Świętą, ofiaruj się Jezusowi w duchu. Komunia duchowa napełnia duszę łaskami jak Komunia sakramentalna.” – św. Jan Maria Vianney
 - Adoracja Najświętszego Sakramentu – regularna, choć czasem krótka, obecność przed Jezusem eucharystycznym, nawet w ciszy.📖 „Oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni aż do skończenia świata” (Mt 28,20)✨ „Spędzaj czas przed Najświętszym Sakramentem, a znajdziesz w Nim siłę i światło.” – św. Matka Teresa z Kalkuty
 - Modlitwa osobista i medytacja – rozważanie Słowa Bożego, modlitwa brewiarzowa, modlitwa różańcowa – wszystko to buduje żywą relację z Chrystusem.📖 „Twoje słowo jest lampą dla moich stóp i światłem na mojej ścieżce” (Ps 119,105)✨ „Modlitwa to oddech duszy. Bez niej dusza umiera.” – św. Ojciec Pio
 - Ofiarowanie dnia – poranna modlitwa ofiarowania pracy, obowiązków, spotkań Bogu.📖 „Cokolwiek czynicie, z serca wykonujcie jak dla Pana, a nie dla ludzi” (Kol 3,23)
 
2. Praca w środowisku lokalnym,
praca zawodowa
Świecka osoba konsekrowana normalnie pracuje zawodowo, często w świeckich
miejscach: szkołach, urzędach, służbie zdrowia, biznesie czy mediach. Przez tę
obecność:
- Przenika świat Ewangelią – bez afiszowania się, ale przez styl życia, uczciwość, szacunek wobec innych, cierpliwość.📖 „Tak niech świeci wasze światło przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego” (Mt 5,16)✨ „Głoście Ewangelię zawsze, a jeśli trzeba – również słowami.” – św. Franciszek z Asyżu
 - Służy lokalnej społeczności – angażuje się też chętnie w działania parafialne, wolontariat, pomoc potrzebującym.📖 „Wiara, jeśli nie byłaby połączona z uczynkami, martwa jest sama w sobie” (Jk 2,17)✨ „Nie możemy czynić wielkich rzeczy – tylko małe z wielką miłością.” – św. Matka Teresa z Kalkuty
 - Praca zawodowa jest traktowana jako przestrzeń misji.📖 „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu” (Mk 16,15)
 
3. Dawanie świadectwa życia
Ewangelią w codzienności
Życie świeckiej osoby konsekrowanej to ciche, ale mocne świadectwo:
- Ubiór i sposób bycia – skromność, prostota, elegancja bez przepychu.📖 „Niech wasza ozdoba będzie [...] ukrytym wewnętrznym człowiekiem” (1 P 3,3–4)
 - Sposób traktowania ludzi – z szacunkiem, bezinteresownością, bez oceniania.📖 „Wszystko, co byście chcieli, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie” (Mt 7,12)
 - Życie według rad ewangelicznych (czystość, ubóstwo, posłuszeństwo) – realizowane w codziennych warunkach życia świeckiego, ale w duchu całkowitego oddania Bogu.📖 „Kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie” (Mk 8,34)✨ „Czystość jest wolnością. Człowiek czysty patrzy jasno, myśli jasno, kocha jasno.” – św. Jan Paweł II
 
4. Samotność osoby konsekrowanej
oparta na relacji z Jezusem
Choć osoba ta żyje samotnie (nie zakłada rodziny), nie jest samotna w
sensie duchowym:
- Relacja z Jezusem jest źródłem spełnienia i radości.📖 „Pan jest moim pasterzem, niczego mi nie braknie” (Ps 23,1)
 - Samotność staje się miejscem spotkania z Bogiem, a nie pustką.📖 „Oto prowadzę ją na pustynię i przemówię do jej serca” (Oz 2,16)✨ „W ciszy serca Bóg przemawia.” – św. Matka Teresa
 - Utrzymuje zdrowe relacje z innymi, ale zachowuje wewnętrzną rezerwę i głębię, wynikającą z konsekracji.📖 „Żyjąc w świecie, ale nie będąc ze świata” (por. J 17,14–16)
 
5. Formacja ciągła w Instytucie
Stała formacja duchowa jest nieodzowna:
- Tygodniowe rekolekcje raz w roku – czas całkowitego skupienia i odnowy duchowej.📖 „Pójdźcie wy sami osobno na pustkowie i wypocznijcie nieco” (Mk 6,31)
 - Miesięczne dni skupienia – regularny kontakt z duchowością Instytutu i wspólnotą.✨ „Czas poświęcony Bogu nigdy nie jest czasem straconym.” – św. Jan Paweł II
 - Formacja własna – lektura duchowa, medytacja, samodyscyplina w rozwoju wiary.📖 „Nie bierzcie wzoru z tego świata, lecz przemieniajcie się przez odnawianie umysłu” (Rz 12,2)
 - Spowiedź i kierownictwo duchowe – pomoc w rozeznawaniu i trwaniu w wierności powołaniu.✨ „Spowiedź jest kąpielą duszy. Trzeba ją czynić często i dobrze.” – św. Jan Maria Vianney
 
Podsumowanie
Prof. Giuseppe Lazzati mawiał, że osoba świecka konsekrowana jest „z
serca Kościoła – w sercu świata”. Jej życie jest dowodem na to, że świętość
nie jest zarezerwowana dla klasztorów, lecz może – i powinna – rozkwitać na
ulicach miast, w szkołach, biurach, szpitalach, rodzinach i wspólnotach.
Codzienność takiej osoby to nieustanna modlitwa w działaniu i działanie
z modlitwą w sercu. Dzięki formacji duchowej, Eucharystii, świadectwu życia
i osobistej relacji z Chrystusem, jest ona zdolna nie tylko trwać w wierności
powołaniu, ale również kształtować otaczający świat w duchu Ewangelii. Jej
samotność staje się miejscem zjednoczenia z Bogiem, a praca – przestrzenią
głoszenia Dobrej Nowiny.
Możliwe, że Pan zaprasza Cię do drogi życia
konsekrowanego w świecie, jako świecki mężczyzna
konsekrowany w Instytucie Chrystusa Króla –
wspólnocie mężczyzn, którzy składają śluby czystości, ubóstwa i posłuszeństwa,
zachowując jednocześnie świecki styl życia, pracując zawodowo i mieszkając we
własnym środowisku.
Jak pisał założyciel naszego Instytutu, prof. Giuseppe
Lazzati:
„Świecki konsekrowany to chrześcijanin, który
żyje w świecie z całkowitym oddaniem Bogu, przemieniając go od wewnątrz
światłem Ewangelii.”
Jeśli chcesz:
·        
żyć głęboką relacją z Chrystusem,
·        
służyć Kościołowi i światu w codzienności,
·        
łączyć modlitwę z pracą zawodową,
·        
odnaleźć sens samotności w Bogu,
·        
trwać w duchowej formacji i wspólnocie...
...rozważ powołanie do Instytutu Świeckiego
Chrystusa Króla.
Przemek ze Świeckiego Instytutu Chrystusa Króla
Bibliografia
- Lazzati, Giuseppe, La dignità del laico.
     Scritti scelti sull’apostolato dei laici, Edizioni Vita e Pensiero,
     Milano 1991.
 - Lazzati, Giuseppe, Per una presenza cristiana
     nel mondo, Edizioni AVE, Roma 1980.
 - Lazzati, Giuseppe, Il laico nella Chiesa e
     nel mondo, Edizioni Studium, Roma 1975.
 - Pismo Święte Starego i Nowego
     Testamentu,
     Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2008.
 - Jan Paweł II, Christifideles Laici,
     adhortacja apostolska o powołaniu i misji świeckich w Kościele i w
     świecie, Watykan 1988.
 - Kongregacja ds. Instytutów
     Życia Konsekrowanego, Świeccy konsekrowani w świecie, Watykan
     1983.
 - Katechizm Kościoła Katolickiego, Pallottinum, Poznań 2002.
 - Żurek, Andrzej, Życie konsekrowane w
     świecie. Świeckie instytuty konsekrowane w Kościele, Wydawnictwo Homo
     Dei, Kraków 2011.
 - Jeżyna, Krzysztof, Teologia życia
     konsekrowanego, Wyd. UKSW, Warszawa 2004.
 - Św. Jan Paweł II, Veritatis Splendor,
     Watykan 1993.
 - Św. Jan Maria Vianney, Myśli i modlitwy,
     Wydawnictwo AA, Kraków 2010.
 - Św. Matka Teresa z Kalkuty, Zgłodniały jestem –
     rozważania i modlitwy, Wydawnictwo PROMIC, Warszawa 2004.
 - Św. Franciszek z Asyżu, Napomnienia, tłum. L.
     Kuczkowski, Kraków 2000.
 - Pio z Pietrelciny, Listy, Wydawnictwo
     Serafin, Kraków 2001.
 
Netografia
- https://www.vatican.va – oficjalna strona Stolicy
     Apostolskiej
 - https://brewiarz.pl – Liturgia godzin online
 - https://opoka.org.pl – portal katolicki zawierający
     dokumenty Kościoła
 - https://deon.pl – artykuły o duchowości i powołaniu świeckich
 - https://katolik.pl – serwis formacyjny i modlitewny
 
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz