Listy t. I - Pierwszy Kongres Instytutu
Pierwszy Kongres Instytutu
w oktawie Zesłania Ducha, Świętego 1952
Najmilsi w Panu,
W noc zesłania Ducha, aktem odnowienia ślubów przez profesów, Instytut zyskał doskonalszą formę i rozpoczął nowy etap swego istnienia. Kto z nas był świadkiem rozwoju Instytutu i wie, że ręka Boga czuwała nad nim, odczuwa w swym sercu głęboką wdzięczność dla dawcy wszelkiego dobra. Równocześnie mamy poczucie swojej małości ze względu na nałożony przez Boga ciężar odpowiedzialności wobec Niego, wobec Kościoła i nas samych.
Jestem jednak przekonany, że podpis, którym przypieczętowaliśmy naszą konsekrację Panu, stanie się symbolem naszego codziennego wysiłku, aby każdym naszym działaniem i aktem woli powtarzać „TAK" Panu, i w ten sposób nadać całemu naszemu życiu wymiar tejże konsekracji.
W tym samym dniu zgromadziła się Rada, aby ocenić początek tej nowej drogi przewidzianej Statutem. Artykuły traktujące o tym to: art. 12 i 19. W zgodzie z tymi artykułami, a zwłaszcza z art. 13 Rada uznała za swój obowiązek powołania Kongresu, wyznaczając datę zgromadzenia na 21 września /niedziela/. Wobec tego, niniejszym listem, powołuję wszystkich profesów do udziału w Pierwszym Kongresie Instytutu, który odbędzie się 21 IX.
Oto porządek dnia:
a)wybór Przewodniczącego
b) wybór Rady
c) życie Instytutu.
Istnieją dwa powody, dla których Statut przewiduje wyznaczenie daty Kongresu z trzymiesięcznym wyprzedzeniem. Po pierwsze, aby wszyscy mogli wcześniej zaplanować swoje zajęcia mając na uwadze obowiązkową obecność na Kongresie. Po drugie, aby w modlitwie i refleksji przygotować się do tak ważnego wydarzenia w życiu Instytutu.
Nie sądzę, abym musiał podkreślać, jak ważną rzeczą jest należyte przygotowanie do Kongresu. Chodzi o to, aby nasze działania w żadnym razie nie realizowały naszych, ludzkich celów, ale, na ile jesteśmy w stanie, wolę Pana wynikającą z potrzeb Instytutu oraz z zapisów statutowych, a odnoszących się do wyborów Przewodniczącego i Rady.
Będziemy się przygotowywać w duchu i formie już wcześniej wskazanych w Konstytucjach.
Czyli:
- począwszy od soboty 21 VI i w każdą kolejną Instytut będzie zamawiał Mszę Świętą w intencji pomyślnych rezultatów Kongresu;
- począwszy od 21 VI i w każdą kolejną sobotę, aż do 21 IX, każdy z nas ofiaruje św. Komunię i trzecią część różańca w tej samej intencji;
- w sobotę 20 IX każda grupa/nucleo/ zamówi Mszę. Poza tym, każdy z nas ofiaruje te dni /20 i 21 IX/ w intencji prac Kongresu, aby to wszystko, co zostanie wypracowane, miało na celu jedynie chwałę Bożą.
W ten sposób niedziela stanie się dniem naszej szczególnej uwagi i wypraszania łask Bożych po to, aby Kongres mógł pracować w atmosferze Bożego błogosławieństwa.
Chciałbym wrócić do punktu wyjścia. Napisałem wam, że nad każdym z nas spoczywa wzrok Króla, który szczególnie w tym miesiącu poświęconym Najświętszemu Sercu Jezusa wydaje się być wzrokiem nie wysłowionego daru miłości i zarazem prośby o tę miłość.
Dary miłości otrzymujemy w każdej chwili indywidualnie i jako Instytut. A na prośbę o miłość odpowiedzmy każdy osobiście oraz razem jako wspólnota Instytutu z taką żarliwością, aby przezwyciężyła małość naszej ludzkiej natury.
Niech nas wspomoże Maryja Panna, w łonie której Serce Jezusa za sprawą Ducha Świętego nabierało kształtów, abyśmy choć trochę stali się godni Jego miłości.
Pozdrowienia w Chrystusie Królu.