Listy t. I - Kanoniczne erygowanie Instytutu - 11.05.1952 r.

Kanoniczne erygowanie Instytutu

11 maja 1952

Mój Drogi,

Jego Eminencja Kardynał Arcybiskup, w swej wielkiej dobroci i sympatii dla nas, stając się niejako przekaźnikiem miłości Matki Najświętszej, zdecydował że dekret o kanonicznym zatwierdzeniu Instytutu zostanie wystawiony natychmiast, z datą l maja. Doprawdy jest to dar Madonny!
Chciałem Ci to od razu zakomunikować, aby stało się okazją do żywszego przeżywania miesiąca maryjnego i abyśmy umieli, jako pobożni synowi, jak najlepiej odpowiedzieć na wezwanie Króla i być godnymi szczególnych względów Maryi oraz zaufania ze strony Kościoła.
Zgodnie z postanowieniem Świętej Kongregacji mają odnowić śluby ci, którzy je złożyli w poprzedniej formule. Wymóg ten jest związany z kanonicznym zatwierdzeniem.
Biorąc pod uwagę okoliczności Rada zdecydowała, że najbliższą i najbardziej wymowną okazją do tego będzie święto Zesłania Ducha Świętego. Dzięki szczególnej zbieżności faktów, nabiera ono w tym roku szczególnego znaczenia. Święto przypada na l dzień czerwca — zatem otwiera miesiąc poświęcony Najświętszemu Sercu.
Zostało zaś przygotowane przez poprzedzający je miesiąc maryjny. Jak można nie dostrzec w tym głębokiego i niewytłumaczalnego związku, który łączy nas, w perspektywie naszego uświęcenia, z Sercem Jezusa, poczętego za przyczyną Ducha Świętego w łonie Maryi Panny?

Oby, z pomocą nieba, to bogactwo okoliczności, przygotowanych specjalnie dla nas, nadało szczególną wartość temu pierwszemu aktowi /tak ważnemu/, którym rozpoczniemy nowy okres w życiu Instytutu.

W sobotę, 31 maja do godziny 21.00 zbierzemy się wszyscy w willi św. Benedykta. Kto chciałby zjeść przedtem kolację, proszony jest o wcześniejsze uprzedzenie. Między 21.00 a 24.00 spotkamy się na modlitwie i medytacji. O północy będziemy uczestniczyli we Mszy Świętej i w czasie Komunii złożone będę śluby. Następnie przy śpiewie Magnificat udamy się na spoczynek. W niedzielę wszyscy są wolni, poza członkami Rady, która odbędzie posiedzenie.
Obecność profesów jest obowiązkowa, zaproszeni są również aspiranci, aby towarzyszyli modlitwami swym braciom. Mam nadzieję i o to proszę Pana, że święto Zesłania Ducha stanie się rzeczywistością dla każdego z nas i dla Instytutu. Mam też nadzieję, że nasza modlitwa i wysiłek zostaną nagrodzone łaską dla całego Kościoła.
Pozdrowienia w Chrystusie.