Misterium paschalne
Niedziela Palmowa 1953
Najdrożsi,
Dziś rozpoczyna się Wielki Tydzień i z tej okazji pragnę przesłać wam życzenia, wypływające z misterium paschalnego. Jednym ze skutków świętego misterium śmierci i zmartwychwstania Jezusa, Pana naszego, uwypuklonym przez liturgię jest uniwersalna odnowa.
W hymnie paschalnym znajdziemy wspaniałe zdanie: „ Ecco veter a transierunt: facta sunt omnia nova /To, co stare przeminęło, a oto wszystko stało się nowe/".
Niżej przytoczona modlitwa z Wielkiej Soboty dobrze oddaje znaczenie tej odnowy. Jest ona odmawiana po lekturze z I rozdziału Księgi Rodzaju, czyli po opowiadaniu o stworzeniu, i brzmi tak: „O Boże, mocy niezmienna, światło wieczne, spójrz przychylnym okiem na godne podziwu misterium całego Kościoła i dopełnij dzieła zbawienia ludzkości zgodnie z odwiecznym zamysłem postanowionego: i niech cały świat pozna i zobaczy, że podnosi się to, co upadło; to, co było stare na nowo odżywa, i wszystko powraca do pierwotnego stanu, za sprawą Tego, od Którego wzięło początek".
Odnowa jest więc powrotem do stanu pierwotnego, powrotem człowieka do dziecięctwa Bożego, mocą łaski, dzięki śmierci Chrystusa przywróconej ludziom. Co za tym idzie, jest powrotem całej rzeczywistości do pierwotnego porządku Bożego, który został naruszony przez grzech. Dopiero w tym kontekście można zrozumieć modlitwę z Wielkiej Soboty, odmawianą nad ludem: „Niech wiedzą odkupieni, że dzieło stworzenia świata nie dorównuje swą wielkością zbawczemu dziełu Chrystusa, naszej Paschy".
Nowością jest stan łaski przywrócony człowiekowi — nowość dziecięctwa Bożego - oraz porządek na świecie jako tego konsekwencja, czyli pokój zapowiedziany w Betlejem tutaj się wypełnia
W takiej perspektywie każdemu z was oraz sobie życzę ciągłego i coraz pełniejszego uczestnictwa w misterium paschalnym, abyśmy mogli rozprzestrzeniać tę nowość, którą otworzył przed nami Chrystus. Myślę, że każdy z was wyczuwa, iż jest to esencja naszego powołania: niesienie zaczynu łaski tam, gdzie działał i działa grzech oraz niesienie radości odnowionego życia tam, gdzie panuje smutek śmierci.
Życzeniu Błogosławionych Świąt Wielkanocnych, oznaczają więc dla nas wszystkich głębokie, z pomocą Ducha Świętego, wniknięcie w misterium Chrystusa, Jego śmierci i Zmartwychwstania. W Nim odnowieni uzyskamy zdolność do odnawiania świata. Nie zapominajmy też, że aby było to możliwe, i żeby moc odnowy mogła być uwolniona, to 'Pascha nostrum immolatus est Christus /Chrystus nasza pascha został złożony w ofierze/'.
Stopień nowości i odnowieńczej siły jest wprost proporcjonalny do stopnia złożonej ofiary!
Do życzeń paschalnych dołączam zaproszenie do uczestnictwa, w tym duchu, w naszych dwu dniach pod koniec kwietnia — 25 i 26. Niech nikogo nie zabraknie, niech nikt się nie spóźni, a przede wszystkim niech nikt nie przyjeżdża z sercem pozostawionym gdzie indziej.
Chcemy spędzić te dwa dni w głębokiej łączności duchowej, wspólnie rozważając formy naszej modlitwy. Mam nadzieję, że nie ujdzie niczyjej uwagi powaga tych spraw.
Prośmy Pana o obfitość łask na te dni, aby stały się w życiu Instytutu krokiem naprzód, w określaniu profilu naszej duchowości.
Pozdrawiam w Panu.