Przygotowanie na święto Chrystusa Króla
Mediolan, 2 października 1953 Święci Aniołowie Stróże
Moi Drodzy,
Październik, jako że jest miesiącem poświęconym Różańcowi św., z pomocą którego wraz z Najświętszą Maryją koncentrujemy się na rozważaniu i naśladowaniu tajemnic życia Jezusa, prowadzi nas kolejny raz ku świętu Chrystusa Króla, które jest również naszym świętem.
Z roku na rok święto to wyznacza i powinno wyznaczać kolejne etapy postępu na drodze naszej wiernej i gorliwej służby Królowi. A znakiem tego postępu może być oczekiwanie na powrót tego święta, gdyż w jego trakcie, w akcie konsekracji, podejmujemy nasze zobowiązania wobec Króla.
Potrzeba i obowiązek czynienia postępów — nigdy dość przypominania o tym - rodzi się nie tylko jako konsekwencja powołania, ale również z nagromadzenia łask, którymi Król obdarza Instytut i każdego z nas. Każdy niech pomyśli sobie o własnych, a wspólnie przypomnijmy sobie łaski udzielone w tym roku całemu Instytutowi.
Naszym oczom ukaże się szereg wydarzeń, jak na przykład comiesięczne dni skupienia, dzięki którym nauczyliśmy się intensywniej przeżywać misterium łaski poprzez głębsze przeżywanie sakramentów. Dwa dni kwietniowe — szczególna łaska - poświęcone zagadnieniu modlitwy, jako że jest to źródło naszego bliskiego kontaktu z Bogiem. Tydzień odpoczynku oraz tydzień formacji poświęcony głębszemu zrozumienia naszego szczególnego powołania oraz święte rekolekcje wraz ze swoim bogactwem duchowych darów. I na koniec opatrznościowy dar, jakim jest erem San Salvatore.
A gdy uświadomimy sobie, jak wielkie jest bogactwo darów, trudno nie poczuć w sobie odpowiedzialności, która wyraża się w oddaniu się Bogu w konkrecie dnia codziennego.
W tym duchu możemy lepiej przygotować się na przeżywanie święta Chrystusa Króla, doceniając wartość daru powołania.
Ci, którzy są wieczyście związani z Królem mogą odświeżyć swoją pierwotną motywację.
Ci, którzy złożyli śluby roczne lub trzyletnie, mogą ją odnowić, a ci, którzy ukończywszy aspiranturę po raz pierwszy złożą śluby, niech doprowadzą do pełni swą motywację. Niech między nami zagości święte współzawodnictwo w odpowiedzi na miłość Króla, a modlitwa każdego z nas niech stanie się modlitwą wszystkich, abyśmy poczuli się jednością w wysiłku, w pragnieniach, w dążeniu do stworzenia z Instytutu tego, co jest zapisane w Bożych planach.
A jest to o tyle konieczne, że liczebny rozwój Instytutu zmusza nas — póki co pozostaje przy jednej, nie zdecentralizowanej na regiony formie — do decyzji, które mają na celu wzmocnienie naszego ducha. Decyzja ta opacznie zrozumiana może ochłodzić atmosferę jedności. Nasza liczebność uniemożliwia obchodzenie święta dla wszystkich w jednym terminie. Zdecydowaliśmy więc, że będziemy obchodzić Święto Chrystusa Króla wraz z profesami, a aspiranci będą je obchodzić w dniu Wszystkich Świętych.
Jedno i drugie odbędzie się w eremie San Salvatore. Jesteśmy świadomi, że stanowi to dla nas wszystkich swego rodzaju ofiarę, a zwłaszcza dla aspirantów, którzy przez lata aspirantury z uczestnictwa w uroczystości konsekracji, czerpali ożywcze soki potrzebne do przygotowania się do tego ważnego aktu. Proszę Pana i was wszystkich, aby ta ofiara stała się tak samo owocna jak radość, którą byśmy czerpali z pełnej, wspólnotowej celebracji.
Proszę też wszystkich, aby już od teraz poczuli się wzajemnie zobowiązani do głębokiej duchowej wspólnoty: aspiranci z profesami w trakcie uroczystości Chrystusa Króla, a profesi z aspirantami w trakcie Uroczystości Wszystkich Świętych, która w tym roku przypada w niedzielę po święcie Chrystusa Króla. Z powyższej decyzji wynika, co ustaliliśmy:
1. Profesi /i oczywiście aspiranci po czwartym roku/ udadzą się do San Salvatore w sobotę po południu 24 października.
Należy tak się zorganizować, aby być jak najwcześniej, mając na uwadze fakt, że o 18.30 rozpocznie się medytacja i wszyscy powinni być już na miejscu. Wszystko odbędzie się tak, jak w poprzednich latach i zakończy się późnym popołudniem w niedzielę 25 X.
2. Aspiranci /i oczywiście ci, którzy zostali przyjęci na okres
próbny/ udadzą się do San Salvatore w sobotę 31 X. Program pozostaje ten sam, podobnie jak zakończenie późnym popołudniem w niedzielę l XI.
Kończę tą samą myślą, którą zacząłem. Odmówmy Różaniec św. w intencji naszego przygotowania do święta Chrystusa Króla. Prośmy też Maryję, żeby, wypraszając dla nas łaskę zwycięstwa nad nami samymi oraz łaskę poddania się tchnieniom Ducha Świętego, pomagała nam w coraz wierniejszym naśladowaniu swego Boskiego Syna. Odmawiając cały święty Różaniec, trzecią część odmówmy w intencji Instytutu, aby w pokorze i w pełni sił witalnych wyszedł naprzeciw Bożym planom, za przyczyną których powstał i wzrasta aż do dzisiaj.
Pozdrawiam w Chrystusie Królu.