Pozdrowienia dla Instytutu
20 września 1972
Papież dał znać, że chce mnie widzieć jeszcze przed 20 września, czyli przed audiencją dla generalnych odpowiedzialnych Instytutów Świeckich z całego świata, zebranych w Nemi, aby powołać do życia Światową Konferencję Instytutów Świeckich /CMIS/. Papież chciałby uzyskać ode mnie informacje dotyczące Uniwersytetu /mediolańskiego/, ale przede wszystkim pragnie, za moim pośrednictwem przekazać wyrazy uznania dla Instytutu. Oto one:
„Pierwszym powodem, dla którego pragnąłem Pana widzieć jest zapowiedziana, zbliżająca się audiencja. W imię Chrystusa proszę, aby przekazał Pan wszystkim członkom Instytutu najgłębsze wyrazy uznania za świadectwo życia, jakie dają światu, wypełniając w ten sposób misję Kościoła w części im właściwej.
Jest to niezwykle cenne. Nie ustawajcie w waszych wysiłkach!"
Przekazuję wszystkim to zaszczytne pozdrowienie i jednocześnie zachęcam do lektury i refleksji, indywidualnej bądź wspólnotowej, przemówienia wygłoszonego przez Papieża do uczestników audiencji. Sądzę, że słowo specjalnie do nas skierowane powinno skłonić nas do rachunku sumienia i do pewnych postanowień. Czy zasłużyliśmy sobie na takie słowa? A może spróbujmy na nie zasłużyć.