Listy t. II - Do odpowiedzialnych za grupy

Do odpowiedzialnych za grupy

Mediolan, 10 marca 1954

Mój Drogi,

Piszę do Ciebie te słowa, jako że pełnisz funkcję Odpowiedzialnego za grupę i sądzę, że mogę Ci pomóc ściślej, określając zadania, które zostały Ci powierzone, a tym samym doceniając twój trud podejmowany dla dobra całego Instytutu.

Grupy zostały utworzone w dwojakim celu:

a. Po pierwsze, aby stworzyć lepsze warunki do pełniejszego przeżywania ducha wspólnotowego, również dzięki częstszym spotkaniom;

b. Po drugie, żeby trochę zdecentralizować niektóre funkcje kierownicze i tym samym uczynić je skuteczniejszymi.

Ad. a. — Aby osiągnąć cel pierwszy, spotkania w grupach muszą odpowiadać naturze i strukturze Instytutu, a te nabierają coraz wyraźniejszych kształtów. Obecnie staje się coraz lepiej widoczne to, co zapisano w regule: że Instytut nie istnieje po to, żeby realizować określone dzieła, ale ze swej natury powołany jest do zagwarantowania pełnej wierności naszemu powołaniu — osób świeckich konsekrowanych w świecie. W konsekwencji każdy z nas będzie mógł z doskonałą pobożnością wypełniać „dzieła Ojca", powierzone mu przez Boga zgodnie z zamysłem znanym tylko Jemu, dla Jego chwały.

Spotkania w ramach grup, gdzie będziemy dzielić się naszymi doświadczeniami, powinny stać się charakterystycznym elementem naszego życia. Nie chodzi tu o wymianę doświadczeń, w celu wypracowania jak najlepszego planu, czy typu działania, bo tym zajmują się osoby do tego upoważnione. Mam raczej na myśli wymianę doświadczeń życiowych, które pozwoliłyby lepiej zrozumieć, jaki ma być charakterystyczny dla nas sposób bycia. Na przykład, większość z nas zaangażowana jest w Akcję Katolicką, i właśnie tu chcemy zobaczyć, jakie pozytywne lub negatywne dla nas skutki, niesie ze sobą taka działalność.

W jaki sposób mamy działać, aby jak najpełniej zachować naszą tożsamość i jednocześnie nie tracić skuteczności?

Tekst, który dostarczy nam materiału do wspólnotowych rozważań, to w tym roku Ewangelia św. Marka. Dzięki lekturze oraz wspólnej medytacji, dzieleniu się myślami, odczuciami, stanami ducha, ocenami, poddamy nasze życie weryfikacji w świetle Ewangelii. I w ten sposób, dzięki wspólnemu wysiłkowi przybliżania się do ideału ewangelicznego, tworzy się nasza wspólnota. Chciałbym powiedzieć, że to sam Pan ją tworzy, jak o to prosimy we wspólnotowych modlitwach. Mam nadzieję, że spotkania te staną się okazją do wzajemnego zbudowania oraz braterskiego napominania.

Na spotkaniu grupy, po odczytaniu tekstu Ewangelii, zadaniem Odpowiedzialnego za grupę będzie kierowanie dyskusją, wyjaśnianie wątpliwości oraz notowanie tego, czego nie udało się wyjaśnić, aby móc to przedłożyć Przełożonemu. Odpowiedzialny powinien tak prowadzić dyskusję, żeby wszyscy mogli wziąć w niej udział, a zwłaszcza pomóc osobom milczącym w poszukiwaniu środków zaradczych oraz przyczyn takiego stanu rzeczy. Jego zadaniem jest też odnotowywanie ewentualnych absencji i jej przyczyn oraz poinformowanie o tym Przełożonego.

Podczas spotkań w grupach nie należy poświęcać dużo czasu na wspólną modlitwę, ale te kilka minut na nią przeznaczone ma być intensywne. Należy także stworzyć taki klimat, żeby członkowie grupy prosili o modlitwę w osobistych intencjach; wystarczy wtedy odmówić Ave Maryja.

Ad. b. - Efektem decentralizacji jest spoczywający na Odpowiedzialnym za grupę obowiązek udzielania zezwoleń /o których powiadamia Przełożonego/, dotyczących ślubu ubóstwa, według ustalonej procedury. Do Odpowiedzialnego należy też, na ile to możliwe, czuwanie nad braćmi, przejawiające się w stosowaniu braterskiego napominania oraz informowanie Przełożonego, który w trudnych warunkach sprawuje pieczę nad nami.

Co prawda fundamentem, na którym wznosi się Instytut jest i pozostanie indywidualne zobowiązanie i poczucie odpowiedzialności, ale jest też prawdą, że przede wszystkim w niektórych sytuacjach, bardzo pomaga świadomość pełnej miłości troski Boga, która przejawia się w trosce o brata, czy o Przełożonego.

Chcę zatem prosić Odpowiedzialnych, aby poczuwali się do takiej odpowiedzialności. Aby sprostać temu zadaniu niech każdy Odpowiedzialny modli się za swoją grupę. Niech Pan udzieli nam nadprzyrodzonej świadomości, że mamy być pomocą dla naszych braci.

Przy tej okazji chcę Cię prosić:

1. o przekazanie wszystkim mojej zachęty do pełnego wykorzystania czasu Wielkiego Postu, abyśmy oczyścili nasze serca i zrobili w nich miejsce naszemu Królowi.

2. o przekazanie chętnym prośby o modlitwę w dniu św.Józefa, w intencji naszego Kardynała, który tego dnia będzie obchodził 50 rocznicę święceń kapłańskich. Będzie to dar miły również dla mnie.

3. o przypomnienie wszystkim, aby, zgodnie z tym, co zostało ustalone, wysłali na czas miesięczne sprawozdanie.

Niech Pan dopomoże Ci w wypełnianiu, całym i czystym sercem, powierzonego Ci zadania. A Instytut dzięki wspólnemu wysiłkowi niech stanie się błogosławionym narzędziem naszego uświęcenia, na chwałę Pana naszego Jezusa Chrystusa.

Pozdrowienia w Chrystusie Królu