Listy t. IV - Na zbliżający się Rok Święty
Na zbliżający się Rok Święty
10 czerwca 1973
Uroczystość Zesłania Ducha Świętego
Zapowiedź wygłoszona przez Papieża 9 maja bieżące go roku oraz list wysłany do Przewodniczącego Centralnego Komitetu Obchodów Roku Świętego, dały początek szczególnemu okresowi w życiu Kościoła. Okres ten otwiera się dzisiaj, w święto Zesłania Ducha Świętego a zakończy się w Roku Świętym 1975. Ten dwuipółletni czas ma, według wskazówek Papieża, określone cele o wielkiej wartości, dla osiągnięcia których należy dobrać właściwe środki.
Cele:
„Odnowa człowieka i jego pojednanie z Bogiem, które rozgrywają się przede wszystkich w głębi sanktuarium ludzkiego wnętrza, gdzie głos sumienia skłania do nawrócenia w wierze poprzez pokutę i do osiągnięcia pełni miłości"; „pojednanie między ludźmi jako społeczny wymiar nowego paktu przymierza, który powinien objąć wszystkie sektory i płaszczyzny życia, z których utkane są relacje między jednostkami, rodzinami, grupami i narodami"; odnowa ducha ekumenizmu, która ma prowadzić do „przyłączenia się, w wędrówce ku źródłom zbawienia, do wiernych w pełni zespolonych z Kościołem Piotra, także innych naśladowców Kościoła Chrystusa oraz wszystkich tych, którzy na różne sposoby, pozornie odległe, szczerym sercem i w dobrej wierze szukają jedynego Boga".
Środki: ponowne odkrycie wartości praktyk pokutnych, a w szczególności sakramentu pokuty; pielgrzymka jako szczególny czas pobożności i zadośćuczynienia za grzechy, gdyż takie jest rozumienie pielgrzymki w tradycji ascezy chrześcijańskiej; praktykowanie miłości bliźniego, wyrażające się „ze strony wiernych, ich stowarzyszeń, wspólnot i instytucji kościelnych, w dziełach miłosierdzia dokonywanych w wymiarze duchowym i materialnym na rzecz braci potrzebujących".
Instytut nasz, z pewnością nie będzie się ociągał z odpowiedzią na apel Papieża. Od dzisiaj ma się poczuć odpowiedzialny za znalezienie jak najbardziej skutecznych środków odpowiedzi.
Od naszej pomysłowości zależy jakość tych środków i sądzę, że najbliższe miesiące mogą być poświęcone na refleksję i modlitwę — indywidualną lub wspólnotową /w grupach czy wspólnotach lokalnych/ - potrzebną do znalezienia takich sposobów. Mam nadzieję, że na najbliższe święto Chrystusa Króla będzie już gotowy konkretny program realizujący cele postawione przez Papieża, środkami adekwatnymi dla naszego powołania.
Jestem pewien, że nikt nie zechce wyłączyć się z tego zadania, do którego zachęca nas Duch Święty. Mam nadzieję, że ten uprzywilejowany czas stanie się pożywką dla wzrostu naszej wspólnoty, do pogłębienia naszej łączności z Bogiem w Chrystusie, do wytężonej i owocnej służby dla budowania świata bardziej solidarnego, zgodnie z Bożym zamysłem.