Czcigodny Sł. B. Józef Lazzati

- Abba, to teraz całkiem będę musiał wyrzec się świata? – Nie bój się – odparł starzec. – Jeśli twoje życie będzie naprawdę chrześcijańskie, to świat natychmiast wyrzeknie się ciebie. W czym jeszcze ojcowie pustyni pomogą Kowalskiemu? Rozprzestrzeniła się pustka – wołał Benedykt XVI na rozpoczęcia Roku Wiary. – Ale właśnie wychodząc od doświadczenia tej pustyni, możemy odkryć na nowo radość wiary. Na pustyni odkrywa się wartość tego, co jest niezbędne do życia. Na pustyni trzeba nade wszystko ludzi wiary, którzy swym własnym życiem wskazują drogę ku ziemi obiecanej. Zachwyciła mnie ta diagnoza. Wykonałem manewr Ctrl+C, Ctrl+V i szybko wkleiłem ją sobie do notatnika. Żyjemy na pustyni. W pierwszych wiekach chrześcijaństwa mnisi uciekali na pustynię – opowiadał mi Pierre Marie Delfieux, założyciel Wspólnot Jerozolimskich. – Dziś podróżują metrem, a do swych zakonnych cel dojeżdżają windami. Mieszkają w sercach miast. To dopiero pustynia! Sahara w porównaniu z nią to mała k

Z ojcami pustyni rozmawia Marcin Jakimowicz Marcin Jakimowicz: Czy można prosić Ojców o modlitwę? Abba Antoni: - Ani ja się nad tobą nie zlituję, ani Bóg, jeśli ity sam nie zdobędziesz się na gorliwą modlitwę... Hm, ale jak mam się modlić? Abba Sisoes: Kiedy jeden z moich uczniów był kuszony przez Szatana i uległ pokusie, wstałem, wyciągnąłem ręce do nieba, mówiąc: "Boże, chcesz, czy nie chcesz, nie puszczę Cię, dopóki go nie uzdrowisz!". I zaraz mój uczeń został uzdrowiony. Abba Zenon: - A kto chce, żeby Bóg szybko go wysłuchał, gdy tylko wstanie i podniesie ręce do nieba, ten powinien w pierwszej kolejności modlić się z serca nawet nie za własną dusz, ale za nieprzyjaciół! Jeśli to osiągnie, to cokolwiek by prosił, Bóg go wysłucha... Współczesny taplający się w przyjemnościach świat wymazał z pamięci słowo "post"... Abba Antoni: - Już dawno mówiłem, że przyjdą takie czasy, że ludzie będą szaleni, i jeśli zobaczą kogoś przy zdrowych zmysłach,

Bardzo często słyszę skargi na Pana Boga, że oto już tak długi czas ktoś się modli, a nic z tego nie wynika. I wtedy zadaję sobie pytanie, czy aby na pewno to sam Pan Bóg jest temu „winny”? Nieskuteczni… Odpowiedź jednak jest ta sama, którą Jezus udzielił Apostołom przed dwoma tysiącami lat, kiedy to Dwunastu było przerażonych i zasmuconych z powodu nieskuteczności ich modlitwy, choć przecież byli posłani by uzdrawiać, uwalniać i głosić Słowo Boże. Zadają więc oni pytanie Jezusowi, który przyszedł im z pomocą i uwolnił z rąk demona chłopca, któremu uczniowie nie umieli pomóc: „Dlaczego my nie mogliśmy go wyrzucić?” Rzekł im: „Ten rodzaj można wyrzucić tylko modlitwą i postem”. (Mk 9, 28b-29) I w tym momencie wszystko staje się bardziej czytelne. Otóż nie Pan Bóg jest winny, ale człowiek, który nieumiejętnie się modli i często traktuje modlitwę jak magię lub oczekuje natychmiastowych efektów zgodnych z duchem dzisiejszego czasu. Jezus daje więc prostą receptę do osiągnięcia Boż

„Kościół wobec wyzwania nowej ewangelizacji” – pod takim hasłem w dniach 15-16 listopada w Płocku odbywało się 35. Sympozjum Koła Naukowego Wyższego Seminarium Duchownego. W gronie gości znaleźli się znani w kraju ewangelizatorzy, którzy opowiadali o realizowanych przez siebie akcjach. Zdaniem jednego z nich ewangelizator powinien być „bożym wariatem”. Ks. dr Marek Jarosz, rektor WSD w Płocku, otwierając sympozjum podkreślił, że gdy mówimy o nowej ewangelizacji, przede wszystkim musimy pamiętać o nawróceniu: „W nowej ewangelizacji chodzi o to, abyśmy my w pełni uwierzyli, a ci, którzy doświadczają milczenia Boga, usłyszeli jego głos. Należy też pamiętać, że nowa ewangelizacja nie może stać się kolejnym mówieniem o czymś. Chodzi przede wszystkim o przeżycie nawrócenia, również kapłańskiego, aby głoszenie Jezusa stało się stylem życia i postawą, a nie jedynie zadaniem duszpasterskim. Nawrócenie to musi obejmować wiele warstw naszego życia” - stwierdził kapłan i psycholog. Biskup p

O konieczności odczytywania wszystkich wydarzeń i znaków w świetle Słowa Bożego mówił w rozważaniach przed Aniołem Pańskim 18 listopada na Placu św. Piotra Benedykt XVI. Nawiązując do czytanych dzisiaj fragmentów Ewangelii o czasach ostatecznych, przestrzegł przed pokusą interesowania się różnymi przepowiedniami czy datami, ale zachęcił do zdania się na Chrystusa, który jest centrum wszechświata. Po wygłoszeniu rozważań, odmówieniu modlitwy maryjnej i udzieleniu zgromadzonym na Plac błogosławieństwa papież pozdrowił ich w różnych językach, m.in. po polsku.   Oto polski tekst rozważań papieskich: W tę przedostatnią niedzielę roku liturgicznego jest czytana, w redakcji św. Marka, część nauczania Jezusa o czasach ostatecznych, z użyciem terminu "eschatologiczny" (por. Mk 13, 24-32). Wypowiedź tę powtarzają, z pewnymi różnicami, także Mateusz i Łukasz i jest to prawdopodobnie najtrudniejszy tekst Ewangelii. Trudność ta wynika zarówno z treści, jak i z języka: mówi o przysz

W Krakowie-Łagiewnikach zakończyło się czterodniowe sympozjum wyższych przełożonych zakonów żeńskich i męskich oraz instytutów świeckich. W homilii do zakonnic i zakonników bp Grzegorz Ryś powiedział: „Jesteście cudakami! Jesteście sępami!“ „Cudakami” dlatego, że wybierają zupełnie odwrotnie niż proponuje dzisiejszy świat. Zamiast bogactwa – ubóstwo, zamiast seksu – czystość, a zamiast władzy – posłuszeństwo. „Sępami” dlatego, ponieważ jak na pustyni unoszący się sęp wskazuje na pokarm, tak zakonnice i zakonnicy we współczesnym świecie, który coraz bardziej przypomina duchową pustynią, wskazują na istnienie Boga. Wcześniej przewodniczący czterech konferencji zakonnych opowiadali o współczesnych areopagach ewangelizacji i sposobach docierania z Dobrą Nowiną do drugiego człowieka. Przewodnicząca Krajowej Konferencji Instytutów Świeckich Teresa Stawarz mówiła o wartości apostolstwa podejmowanego indywidualnie, które polega na obecności i świadectwie. Wskazywała na konieczność otwarte

„Doświadczenie wiary osób konsekrowanych a nowa ewangelizacja” - pod takim tytułem odbywało się w Krakowie w dniach 13-16 listopada, Ogólnopolskie Sympozjum czterech Konferencji Życia Konsekrowanego. Najważniejszym celem spotkania było wspólny namysł nad tym, jak polscy zakonnicy i zakonnice mają odpowiedzieć na współczesne potrzeby Kościoła dotyczące wiary i nowej ewangelizacji. W spotkaniu uczestniczyło ponad 300 osób – przełożeni zakonów oraz instytutów świeckich. Tożsamość życia konsekrowanego Przewodniczący Zespołu ds. Nowej Ewangelizacji KEP bp Grzegorz Ryś wygłosił referat pt. „Kierunki nowej ewangelizacji (na podstawie wskazań Synodu ds. nowej ewangelizacji)”. Zaznaczył, że „nowa ewangelizacja to ten wymiar Ewangelii, który jest skierowany do ochrzczonych, którzy porzucili praktyki chrześcijańskie” i dodał, że "ewangelizacja zaczyna się wtedy, gdy docieramy do osoby, gdy jest spotkanie Osoby z osobą”. Bp Ryś zwrócił uwagę, że ważne jest także ustalenie przyczyn dla k

O nowej ewangelizacji m.in. w życiu kontemplacyjnym oraz w dziełach apostolskich mówili 16 listopada uczestnicy Ogólnopolskiego Sympozjum czterech Konferencji Życia Konsekrowanego, które odbywa się w krakowskich Łagiewnikach. O roli życia kontemplacyjnego w nowej ewangelizacji mówiła m. Weronika Sowulewska OSBCam, przewodnicząca Konferencji Żeńskich Klasztorów Kontemplacyjnych w Polsce. Podkreśliła, że konieczność bycia świadkami w życiu konsekrowanych poprzez praktykowanie rad ewangelicznych odnosi się do wszystkich rodzajów życia konsekrowanego. Jej zdaniem od początku istnienia Kościoła ta świadomość była żywa, a przeświadczenie to wyraził także tegoroczny Synod Biskupów. „Klasztory kontemplacyjne stanowią duchowe i modlitewne zaplecze dla współczesnej ewangelizacji. Klasztory te mają pod duchową opieką ludzi zwracających się o modlitwę, a proszący o nią zapewniają później o jej skuteczności” - mówiła m. Sowulewska. „Dar i doświadczenie kontemplacji, modlitwa i adoracja Jezusa t

Trzeci dzień Sympozjum przełożonych zakonów żeńskich i męskich oraz instytutów świeckich w Krakowie-Łagiewnikach był inny niż dotąd. Obok referatów były też świadectwa osób konsekrowanych, adoracja Najświętszego Sakramentu, śpiewy, modlitwa uwielbienia, a nawet pląsy dla Jezusa Miłosiernego w rytmie jezuickiego zespołu „Mocni w Duchu” z Łodzi. O poranku z uczestnikami Sympozjum spotkał się abp Wacław Depo z Częstochowy. Przewodniczący Komisji Mieszanej: Biskupi - Wyżsi Przełożeni Zakonni podkreślił, że życie konsekrowane miało zawsze wielki wpływ na kształtowanie ludzkich sumień i charakterów, i że zawsze było świadectwem świętości Kościoła. Podziękował zakonnicom i zakonnikom za bardzo liczne dzieła, które prowadzą z myślą o drugim człowieku, zwłaszcza chorym, ubogim, potrzebującym, bezbronnym. Metropolita częstochowski wyraził wdzięczność za przedszkola, ochronki, domy dziecka, ośrodki pomocy dla dzieci i ludzi młodych niepełnosprawnych fizycznie i umysłowo, domy samotnej matki,

- Siostra Faustyna jest wzorem dla osób konsekrowanych i wszystkich, którzy pragną zjednoczenia z Chrystusem, udziału w Jego życiu i zbawczej misji - mówiła dziś s. Elżbieta Siepak ZMBM w Łagiewnikach podczas trwającego tam Ogólnopolskiego Sympozjum IV Konferencji Życia Konsekrowanego. S. Siepak zaznaczyła, że w naszych czasach na różne sposoby mówi się o kryzysie życia konsekrowanego. Jej zdaniem odpowiedzią Pana Boga na ten i inne kryzysy czy choroby współczesnej cywilizacji jest dar, jaki dał w życiu św. s. Faustyny. „W św. s. Faustynie mamy wzór szczególny, bo ukształtowany bezpośrednio przez samego Jezusa, który w wielu objawieniach i doświadczeniach mistycznych sam kierował jej życiem duchowym: pouczał, strofował, tłumaczył, wymagał, ukazywał to, co wartościowe, i to, co niszczy życie nadprzyrodzone” - wyjaśniała s. Siepak. Według niej Faustyna dzisiaj jest wspaniałym wzorem całkowitego zaufania Bogu i ofiarnej miłości bliźniego. „Taka postawa wypływa z głębokiego poznania ta

Swoimi świadectwami na temat wiary i posługi dzielili się 15 listopada uczestnicy Ogólnopolskiego Sympozjum IV Konferencji Życia Konsekrowanego, które odbywa się w krakowskich Łagiewnikach. W spotkaniu uczestniczy ponad 300 osób - przedstawiciele zakonów oraz członkowie instytutów świeckich. S. Ausilia Gołębiowska z klasztoru Kapucynek Klarysek w Ostrowie Wielkopolskim mówiła, że powołaniem wspólnot klauzurowych jest modlitwa. Dodała, że ich wzorem do naśladowania jest św. Klara, która żyła w klasztorze dla Chrystusa i kontemplowała Jego oblicze. Podkreślała także, że wspólnota otwiera się na nową ewangelizację poprzez łączenie się z Kościołem przez życie kontemplacyjne i w ten sposób przyczynia się do jego rozwoju. „Nasze włączenie się w nową ewangelizację jest skromne w formie, ale duże w duchu, polega na modlitwie” - mówiła kapucynka. Z kolei s. Martyna Kot, Misjonarka Miłości, wyjaśniała na czym polega posługa w jej zgromadzeniu. „Naszą misją jest praca dla uświęcenia najbiedni

Nieustanne pogłębianie swojej wiary, ofiarne miłowanie i ciągłe nawracanie się to „ABC” życia zakonnego, przekonywali wyższych przełożonych zakonnych prelegenci drugiego dnia sympozjum osób konsekrowanych, które odbywa się w Krakowie - Łagiewnikach. Teolog Domu Papieskiego, dominikanin o. dr Wojciech Giertych stwierdził, że człowiek musi swoją wiarę ciągle rozwijać, wręcz karmić ją. Zakonnik nie pozostał gołosłowny, ale pokazał, jak to robić na co dzień. „Trzeba przyjmować z wiarą sakramenty i w ich moc wierzyć. Trzeba wsłuchiwać się w Słowo Boże oraz trzeba studiować teologię. I trzeba rozpoznawać w życiu sygnały i zaproszenia pochodzące od Boga oraz odpowiadać na nie hojnym, prawdziwym darem z siebie” – wyliczał. Mówił też o rzeczywistych duchowych owocach, które rodzi wiara. „Uwolnienie się od niepokojów, wyplątanie z grzechu, wytworzenie w sobie i wokół siebie atmosfery modlitwy, podprowadzenie innych ku tajemnicy żywego Boga, zmobilizowanie do trudnej, wymagającej miłości” - w

O nadużyciach władzy we wspólnotach kościelnych oraz procesach nawrócenia mówiła 14 listopada w Łagiewnikach Ewa Kusz, psycholog, seksuolog, terapeuta i była przewodnicząca Światowej Konferencji Instytutów Świeckich. Była ona gościem Ogólnopolskiego Sympozjum IV Konferencji Życia Konsekrowanego, które potrwa do piątku. W spotkaniu uczestniczy ponad 300 osób, przedstawiciele zakonów oraz członkowie instytutów świeckich. Ewa Kusz wyjaśniała, że pojęcia nadużycia władzy w strukturze kościelnej nie można redukować tylko do jednego zagadnienia. Prelegentka zwróciła uwagę na takie nadużycia władzy jak: nadużycie seksualne duchownych wobec dzieci i młodzieży, nadużycie władzy przez przełożonych kościelnych wobec podwładnych, przemoc fizyczna lub psychiczna wychowawców wobec podopiecznych w ośrodkach opiekuńczych oraz nadużycia, świadome lub nie, wychowawców wobec wychowanków przez ingerencję w różnych grupach religijnych. Zdaniem E. Kusz nadużycia te spowodowały kryzys autorytetu Kościoła

O wierze w życiu osób konsekrowanych mówił 14 listopada w Łagiewnikach o. Wojciech Giertych OP, teolog Domu Papieskiego i wykładowca w Papieskim Uniwersytecie św. Tomasza "Angelicum" w Rzymie. Jest on gościem Ogólnopolskiego Sympozjum IV Konferencji Życia Konsekrowanego, które potrwa do piątku. W spotkaniu uczestniczy ponad 300 osób, przedstawiciele zakonów oraz członkowie instytutów świeckich. W trakcie wystąpienia o. Wojciech Giertych OP mówił na temat wiary w życiu osób konsekrowanych. Podkreślał on, że wiara jest pierwszym impulsem nadprzyrodzonego życia w duszy ludzkiej. „Gdy wierzący świadomie wychyla swój umysł ku Bogu, ze względu na Niego samego, ma miejsce bezpośrednie zetknięcie się z tajemniczym, ale żywym Bogiem. Od tej chwili Boże życie obecne w człowieku jest wprowadzone w ruch” - mówił. „Skoro jest ona cennym darem, nie należy jej ignorować. Skoro jest ona darem żywym, można się prawom rozwoju tego życia przyjrzeć. Skoro może ona wzrastać i może także zamie

W Krakowie obradują przełożeni zakonów żeńskich i męskich oraz instytutów świeckich. Rozmawiają na tematy wiary i nowej ewangelizacji. "Kościół potrzebuje was, potrzebuje nie tylko tego, co robicie, ale przede wszystkim tego, kim jesteście” - mówił do osób konsekrowanych kard. Stanisław Dziwisz, 13 listopada. Jezuita z Rzymu o. Dariusz Kowalczyk nie ukrywał, że dziś znaczenie zakonów w Kościele zmalało, a do głosu doszły nowe ruchy. Ale zdaniem prelegenta nie mija czas zakonów. „Choć odgrywają mniejszą rolę, to jednak wciąż są potrzebne i w wielu obszarach nikt nie zajmie ich miejsca” - podkreślał. Przywołując przykład św. Franciszka z Asyżu i św. Franciszka Ksawerego, dowodził, że odpowiedzią na obecny kryzys życia religijnego w świecie powinien być entuzjazm i gorliwość osób konsekrowanych. Zakonnik zauważył, że zlaicyzowany świat łatwo się gorszy i że najbardziej gorszą go nieczystość, chciwość i wygodne życie osób duchownych. Stąd potrzeba wiarygodnego świadectwa, jednak n